De vierde theatertour Crème de la Crème van de Vlaamse chansonnière Micheline Van Hautem vond vrijdagavond plaats in theater 't Voorhuys. Voor een –helaas - nog niet voor de helft gevulde zaal bracht ze een heerlijke avond met Franse liedjes en Nederlandse chansons.
Voor de pauze zong ze bekende en minder bekende Franse chansons in een Nederlands jasje. Onder andere Charles Trenet en Michel Fugain passeerden de revue. 'Het is weer voorbij die mooie zomer' van Gerard Cox werd teruggebracht in de versie van Joe Dassin. Adembenemend mooi was 'Ay Marieke' van Jacques Brel, weliswaar niet in het Frans, maar in het Gentse dialect uit de geboortestreek van Micheline.
Na de pauze kreeg een aantal bekende Nederlandse liedjes een zuidelijk tintje. Songs van André Hazes, Frank Boeijen en Herman van Veen klinken in het Frans plots heel anders. Ontroerend is de Franse versie van 'Als ge ooit' van Gerard van Maasakkers.
'De stad Amsterdam' van Acda en De Munnik werd niet alleen terug gebracht naar het Frans van Brel maar deels ook naar het Zuid-Afrikaans. Is de titel 'Zing, vecht, huil, bid, lach,werk en bewonder' al moeilijk te onthouden, de Franse versie blijkt nog lastiger. Micheline Van Hautem is een geweldige chansonnière. Het best is ze in haar vertolkingen van Jacques Brel.
Haar professionaliteit werd duidelijk toen de apparatuur van haar begeleider uitviel. Zonder blikken of blozen ging de show a capella verder tot de apparatuur hersteld was. Klasse! Haar begeleider Erwin van Ligten, "de vleugeltjes waarop ik vlieg", blijkt een enorm virtuoos gitarist. Samen zorgden ze voor het crème de la crème van het chanson.
This, in a nutshell, is 5-star quality entertainment
Mesmerizing performance. An astonishingly powerful Amsterdam.
Bewitchingly full-strength Van Hautem. Unspeakably gorgeous Ne Me Quitte Pas.